Αθήνα, ξενοδοχείο Divani Palace Acropolis 7-9 Απριλίου 2017

Τι συζητάει ο ασθενής στις αναλυτικές συνεδρίες; Που παραπέμπουν οι αφηγήσεις του; Παραπέμπουν σε βιώματα της παιδικής ηλικίας ή σε αυτό που συμβαίνει «εδώ και τώρα», στη σχέση του αναλυόμενου με τον αναλυτή;
Σε μία πρώτη φάση, κυριαρχούσε η άποψη ότι τo περιεχόμενο των συνειρμών του ασθενούς έχει τις πρωταρχικές του πηγές στις σχέσεις και τις συγκρούσεις του παρελθόντος, οι οποίες, στο πλαίσιο της αναλυτικής διαδικασίας, αναβιώνουν και επαναλαμβάνονται στη μεταβίβαση. Σε αυτή την προσέγγιση, η παρούσα σχέση του αναλυόμενου με τον αναλυτή δεν επηρεάζει την ποιότητα του υλικού που αναδύεται – με μία εξαίρεση βέβαια που αφορά στην ύπαρξη αντιμεταβιβαστικών θεμάτων και δυσκολιών.
Από την άλλη πλευρά, τις τελευταίες κυρίως δεκαετίες υπήρξαν πολλοί αναλυτές που υποστήριξαν ότι αυτά που συζητά ο ασθενής στις συνεδρίες δεν πηγάζουν τόσο από το παρελθόν, αλλά ότι αναφέρονται ασυνείδητα στη νέα εμπειρία, τη σχέση και την αλληλεπίδραση των δύο πρωταγωνιστών της ψυχαναλυτικής διαδικασίας.
Κάποιοι άλλοι ακόμη αναλυτές, διατυπώνοντας μια «συνθετική» άποψη, υποστήριξαν ότι το υλικό των συνεδριών έχει πολλαπλές πηγές και ότι σχετίζεται τόσο με την ιστορία του αναλυόμενου όσο και με την παρούσα εμπειρία της συνάντησης και της αλληλεπίδρασης του με τον αναλυτή.
Στόχος του Συμποσίου, που συμπίπτει με την συμπλήρωση 40 χρόνων από την ίδρυση της Ε.Ε.Ψ.Ψ., θα είναι να διερευνηθούν τα θεωρητικά, κλινικά και τεχνικά ζητήματα που θέτουν οι διαφορές των παραπάνω μοντέλων και να δημιουργηθεί ένας ανοικτός χώρος ανταλλαγής εμπειριών, προβληματισμού και διαλόγου.

Πρόγραμμα Συμποσίου